อย่างน้อยก็เป็นการขอบคุณกับสลัดแสนอร่อย ผมเท้าแขนคร่อมเธอไว้ สลัดไม่เปลืองเท่าไ……. รับด้วยมั๊ยคะ เธอหันมาถามผม เสียงเป็นมิตรมากขึ้น คงจะรู้ว่าผมถามเพราะต้องการข้อมูลไม่ได้แกล้งป่วนการประชุม เรียกโจแล้วกันครับ ขอด้วยครับของผมขอแก่หน่อย ไม่ใส่ครีมครับ ขอบคุณ เธอหายไปพักเดียวก็ยกกาแฟมาให้แล้วหายไป ผมก็นั่งซักคุณเยาวต่อ จนเสร็จเรียบร้อย ผมจดเสร็จก็เก็บของเข้ากระเป๋าแล้วเอนหลังพิงเก้าอี้ยกกาแฟที่เหลือขึ้นจิบ คุณเยาวเธอยกมือประสานท้ายทอยเอนพิงเก้าอี้ตัวใหญ่แหงนหน้าหลับตา ที่เธอไม่รู้คือกระดุมเสื้อเธอหลุดออกจากกัน สาบเสื้อแบะออกเผยให้เห็นเนินถันเบียดชิดกันอวบแน่นอยู่ในยกทรงสีขาวขลิบลูกไม้ ผิวนวลขาวผ่องเบียดกันเป็นร่อง ซ่อนรูปจริง ๆ ครับ ดูเผิน ๆ เหมือนจะไม่มีอะไร แต่พอเห็นอย่างนี้ถึงได้รู้ว่าเร้าใจ ผมนั่งจิบกาแฟเงียบ ๆ มองเพลินเพราะเจ้าของเต้าดูเหมือนจะเพลินอยู่เหมือนกัน ดูท่าทางเหมือนจะเคลิ้ม ๆ แล้วด้วย ผมเลยนั่งเงียบ ๆ เกรงใจที่จะเรียก อีกอย่างหนึ่งก็วิวที่เห็นนั่นก็น่าดูไม่หยอก เพลินตาดีครับ จนกาแฟหมดถ้วยผมขยับตัววางถ้วยเก้าอี้มันก็เอี๊ยดขึ้นมา เธอสะดุ้งลืมตาขึ้นมา ขอโทษค่ะ เผลองีบไปหน่อย เธอยิ้มพลางจัดเสื้อ มือป่ายเข้าตรงกระดุมสองเม็ดที่หลุดพอดีตอนที่ผมตอบ ไม่เป็นไรหรอกครับ เธอก้มมองเสื้อตัวเองก่อนเงยหน้า วิวดีไหมคะ คงดูเพลินเลย ก็ น่ารักดีครับ ผมตอบยิ้ม ๆ น่ารักหรือคะ ขอบคุณค่ะ เธอกลัดกระดุมเสื้อแล้วเก็บของ หิวมั๊ยคะ นิดหน่อยครับ ผมตอบขณะลุกขึ้น แถว ๆ นี้คงมีร้านอาหาร เดี๋ยวผมแวะกินก่อนกลับได้ครับ ไม่ต้องห่วง อ๋อไม่ห่วงหรอกค่ะ แต่ไหน ๆ ก็ค่ำแล้ว พอดีที่บ้านมีสลัดผัก ดิฉันทานแต่สลัดผักตอนเย็นนี่ สนใจมั๊ยคะ เธอถาม จะได้ดูเอกสารที่ว่าด้วย คุณจะได้ไม่ต้องเสียเวลามานี่อีก ผมหยุดคิดนิดหนึ่ง ดีเหมือนกันครับ ตอบแล้วยกกระเป๋า งั้นคุณขับนำไปเลยนะครับ เดี๋ยวผมขับรถผมตามไปเอง รู้ได้ไงคะว่าฉันมีรถ เธอเลิกคิ้ว ก็คุณขับตัดหน้าผมเข้ามานี่ครับ เมื่อตอนเที่ยงน่ะ เธอขมวดคิ้วนิดหนึ่งก่อนจะยิ้มละไม อ๋อ คุณนั่นเอง อาฆาตด้วยหรือคะ รีบเข้ามาเตรียมประชุมนี่แหละค่ะ เผอิญเมื่อเช้าต้องไปประชุมอีกที่หนึ่ง ขอโทษนะคะ ไม่เป็นไรครับ งั้นผมถือเอาสลัดเป็นของขอโทษแล้วกันนะครับ พูดจบก็เปิดประตูให้เธอเดินออกไปก่อน ผมขับรถตามเข้าไปในคอนโดหรูแห่งหนึ่งจอดรถข้าง ๆ แล้วช่วยเธอถือของเดินตามไป คอนโดอย่างนี้เงียบดีนะครับ ค่ะ สะดวกกว่าอยู่บ้าน สบายดี เอ.
