เรื่องเสียว ยานี..กลกามแห่งความใคร่บทเรียนที่ผมได้รู้จากคอลัมน์หนังสือแบบที่เรียกว่า หนังสื่อใต้แผง รายการปากต่อปาก ถึงแหล่งหาลำไพ่พิเศษช่วงพักเที่ยงของบรรดาข้าราชการสาวหรือแม่บ้าน ที่โรงแรมแห่งหนึ่ง ผมพอจะรู้เรื่องนี้มาบ้างและเผอิญได้มีประสบการณ์ อย่างไม่นึกฝันวันนั้นห้าโมงเศษผมเดินกลับมาจากธุระ พอเลี้ยวมุมถนน มองแต่ไกลเห็นมีผู้หญิงยืนอยู่ใกล้ โรงแรมดังกล่าว ความคิดเรื่องสาวลำไพ่ผุดแวบขึ้นมา ลองทาบหน่อยซิ หงี่มาเป็นเดือนแล้วมองดูรูปร่างก็เข้าท่า แต่งตัวดีสะอาด หน้าตาสวย ผมจึงส่งยิ้มให้แต่ไกล ได้รับยิ้มตอบพอเข้าใกล้ ผมก็ทักทันที่”มาคอยผมนานแล้วยัง”เธออึ้งไปชั่วครู่คงนึกไม่ถึงว่าจะมีคนทักทายแบบนั้น แล้วตอบเสียงเบาๆ”สักพักหนึ่งแล้ว”ผมรีบเกาะแขนเธอพร้อมรั้งค่อยๆ แล้วบอกว่า”ไปหาที่เงียบๆคุยกันดีไหม”เธอไม่ตอบ
แต่เดินไปกับผมโดยดี ผมพาเธอเดินย้อนกลับไป จนถึงหน้าเคาเตอร์ ขอเปิดห้องค้างคืน เธอเดินตามผมต้อยๆ ขึ้นไปเข้าห้อง ปิดประตู เปิดเปิดแอร์ แล้วหันไปกอดเธอ ไซ้ซอกคอ กกหู จนเธอสยิว ดันร่างออกห่างพิศชมใบหน้า ตากลมโตประกายวาว แววขี้เล่นปรากฏ คิ้วดก ขนตางอน จมูกโด่ง ปากสวย เธอหลบหน้า ผมประคองพา ไปนั่งที่เตียงนอน เอามือจับคาง จ้องนัยน์ตา จนเธอหัวเราะ”จ้องอยู่นั่นแหละ ยานีอายนะ”เลยได้รู้ชื่อไม่ต้องซักประวัติไม่เหมือนบางราย เสร็จศึกไปแล้วยังไม่รู้ซื่อแซ่กันเลย”ก็อยากสวยทำไมละ จ้องดูความสวยไม่ได้เหรอ”เธอล้มตัวลงนอน ผมล้มตามติดลงไป ให้เธอหนุนแขนซ้าย มือขวาเกาะสะเอว ปล่อยเธอนอนหงาย ป่ายขาขวาขึ้นก่าย วางเข่าทาบอีโม๊ะพอดิบพอดี ตาจ้องตา ปากน้อยๆเริ่มคุย”ยานี อายคุณจังเลย นี่ครั้งแรกนะ ที่..กับคนอื่น คุณคงไม่เชื่อ”เธอบิดตัวมาเอามือลูบหน้าอกผม ในขณะที่ผมใช้เข่าขยับกลึงอีโม๊ะ “ผมก็ครั้งแรก เห็นยานีเข้า ถูกชะตา จึงชวนมาคุยกัน”จากการพูดคุยกัน รู้ว่าเธอมีความจำเป็นต้องใช้เงินก้อนหนึ่งประมาณหกพันบาท ไปไถ่สร้อยคอที่จำนำใช้หนี้ที่เสียพนัน เธอบอกว่า ถูกเพื่อนสาวข้างบ้านหลอกต้ม และเพราะความโลภของเธอด้วย เพื่อนบ้านชวนไปเล่นพนันแรกๆ ก็ได้ ต่อๆมา ได้บ้างเสียบ้าง แล้วเสียอย่างเสียมากได้น้อย หมดเงินต้องจำนำสร้อย เงินที่สามีที่ไปทำงานต่างจังหวัดส่งมาให้ใช้ก็จวนจะหมด เจ้าหนี้ก็เร่งรัด ขยันทวงเช้าเย็น พร้อมเสนอเงื่อนไข จะหาคนมาปลดหนี้ให้ โดยให้ไปหลับนอนกับ ตนปลดหนี้ เธอกำลังตัดสินใจจะยอมอยู่แล้ว ฉุกใจคิดว่าถ้าทำเช่นนั้น อาจจะถูกนำมา แบล็กเมล์ภายหลังได้ แต่ก็ไม่มีทางเลือกอื่น นึกคำสามีที่เคยเล่าเรื่องแม่บ้านหาลำไพ ขึ้นมาเลยมาลอง มาวันแรกไม่มีผล เพิ่งมาเจอผมในวันที่สองนี่แหละ
“บุพเพสันนิวาสละซี ผมก็ไม่ตั้งใจ เพิ่งมาเกิดความคิด เมื่อเห็นยานี นี่จะอยู่กับผมได้นานขนาดไหน จะรีบกลับไหม”ผมถามพลางกระชับกอดแน่นเข้า จ้องตารอคำตอบ
“ถ้าบอกว่านานจนคุณจะรำคาญ… พอใจ…”
ความขี้เล่นเริ่มออกลาย เธอเล่าต่อไปว่า อายุเธอเบญจเพส เขาว่าจะมีเคราะห์ ก็จริง แต่ตอนนี้ท่าจะหมดเคราะห์แล้ว คงจะมีสุขสักทีสองที หรือหลายที เธอมีสามีแล้วอายุสามสิบเศษแรกๆก็ขยันงานบ้านดี มาปีหลังๆ ค่อยเพลาลงจะทำอย่างไรไม่เป็นผล หัวไม่ค่อยส่าย ตอนนี้ไปราชการที่เขื่อนสามเดือนกลับมาครั้งนี่ก็จวนถึงกำหนดกลับ
