ช่างกล ที่ต่างจังหวัด แล้วมาได้ทำงานที่นิคมอุตสาหกรรม นวนครจังหวัดปทุมธานี กลับโรงงานผลิตชิ้นส่วนไมโครชิพแห่งหนึ่ง ซึ่งถ้าเอ่ยชื่อออกมา คิดว่าหลายคนคงรู้จักผมชื่อ “เต้ย” ตอนนี้อายุ 26 ปีส่วนเมียผมผมชื่อ “น้ำตาล” อายุ 21 ปีครับ…เมื่อก่อนหน้าที่ผมจะได้น้ำตาลเป็นเมีย 2 ปี ผมก็รู้จักตาลที่โรงงานแห่งนี้แหล่ะครับ หลังจากเทียวไล้เทียวขื่อ เข้านอกออกในที่บ้านน้ำตาลปีกว่าๆ จนเราได้เสียกันและอยู่ด้วยกัน แม้จะไม่ได้จัดงานแต่งงานกัน แต่เราก็จดทะเบียนกัน ถูกต้องตามกฎหมายก่อนหน้าที่จะจะได้เสียและ จดทะเบียนกัน ผมก็ไปเที่ยวบ้านของตาลที่อยู่อยู่ชานเมืองรังสิตอยู่บ่อยๆ ก็ไปเจอแม่เขา (ซึ่งก็คือแม่ยายผมในปัจจุบัน) แกชื่อ “เล็ก” หรือผมมักจะเรียกว่า “ แม่เล็ก” อายุ 42 ปี ส่วนพ่อของน้ำตาลเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุไปนานแล้ว ตั้งแต่น้ำตาลยังเล็กๆ อยู่หลังจากที่แม่เล็กรู้จักและคุ้นหน้าคุ้นตาผม…ที่เทียวไปเทียวมาที่บ้านแกอยู่บ่อยๆ และเห็นว่าผมรักลูกสาวแก (น้ำตาล) ประกอบกับน้ำตาลคงไปเล่าให้แม่ของเธอฟังด้วยว่า…ได้เสียตัวให้ผมแล้วด้วยมั้ง? บ้านกล้วยเชลล์ไอ้ทิด (แกมักเรียกผมไอ้ทิด)” ผมก็ได้แต่หัวเราะ เรื่องผู้สองแง่สองง่ามของแม่ยายผม…แกเก่งครับ…คนทั่วไปบางทีเจอเราสองคนพูดแซวกันแบบนี้ ก็อาจตกใจก็ได้ และไม่นึกว่าเราสองคนเป็นแม่ยายกับลูกเขยกันเหตุการณ์ไม่คาดฝันเรื่องนี้ เพิ่งจะเกิดขึ้นเมื่อประมาณ 2 เดือนที่แล้ว…วันนั้นเป็นวันที่แผนกของเมียผมต้องเข้าทำงานกะบ่าย ส่วนผมที่เข้าทำงานกะเช้าและเลิกประมาณ 5 โมงเย็น แต่เมียผมกว่าจะเลิกงานก็สี่ห้าทุ่ม…วันนั้นก่อนกลับบ้าน ผมแวะซดเบียร์กับไอ้ชิด เพื่อนรักที่หน้าโรงงานคนละสองขวดก่อน และกลับถึงบ้านก็ประมาณทุ่มกว่าๆ แม่ยายผมทำกับข้าวเสร็จแล้ว กำลังหอมๆ
“ เหล้าเบียร์ อยากกินมากนะไอ้ทิด เดี๋ยวนกเขาไม่คันนะ” แม่เล็กพูดแซวผมที่กำลังจะเดินเข้าห้องน้ำ เพราะแม่ยายคงเห็นผมหน้าแดงกึ่มๆ เนื่องจากกินเบียร์มา
“ โด่ตลอดเลยจ้ะแม่” ผมก็เลยสวนกลับไป ด้วยความกำลังมึนๆ ในฤทธิ์ของเบียร์ และอยากลองว่าแกจะเล่นด้วยไหม?!? ช่างกล ที่ต่างจังหวัด แล้วมาได้ทำงานที่นิคมอุตสาหกรรม นวนครจังหวัดปทุมธานี กลับโรงงานผลิตชิ้นส่วนไมโครชิพแห่งหนึ่ง ซึ่งถ้าเอ่ยชื่อออกมา คิดว่าหลายคนคงรู้จักผมชื่อ “เต้ย” ตอนนี้อายุ 26 ปีส่วนเมียผมผมชื่อ “น้ำตาล” อายุ 21 ปีครับ…เมื่อก่อนหน้าที่ผมจะได้น้ำตาลเป็นเมีย 2 ปี ผมก็รู้จักตาลที่โรงงานแห่งนี้แหล่ะครับ หลังจากเทียวไล้เทียวขื่อ เข้านอกออกในที่บ้านน้ำตาลปีกว่าๆ จนเราได้เสียกันและอยู่ด้วยกัน แม้จะไม่ได้จัดงานแต่งงานกัน แต่เราก็จดทะเบียนกัน ถูกต้องตามกฎหมายก่อนหน้าที่จะจะได้เสียและ จดทะเบียนกัน ผมก็ไปเที่ยวบ้านของตาลที่อยู่อยู่ชานเมืองรังสิตอยู่บ่อยๆ ก็ไปเจอแม่เขา (ซึ่งก็คือแม่ยายผมในปัจจุบัน) แกชื่อ “เล็ก” หรือผมมักจะเรียกว่า “ แม่เล็ก” อายุ 42 ปี ส่วนพ่อของน้ำตาลเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุไปนานแล้ว ตั้งแต่น้ำตาลยังเล็กๆ อยู่หลังจากที่แม่เล็กรู้จักและคุ้นหน้าคุ้นตาผม…ที่เทียวไปเทียวมาที่บ้านแกอยู่บ่อยๆ และเห็นว่าผมรักลูกสาวแก
