ตอนนั้นผมอายุ 19 ปีเรียนมหาลัยปี 2 บ้านผมเปิดเป็นบริษัทขายส่ง พี่วัลย์เป็นน้องสาวของพี่เขยผม อายุประมาณ 28 ปี รูปร่างเล็กได้ส่วนหน้าอกกลมกลึงไม่ใหญ่หรือเล็กเกินไปรับกับสะโพกผาย เอวขอดสมดุลกับความสูง ผิวสีน้ำผึ้งหน้าตาคมเข้ม พี่วัลย์มาทำบัญชีให้แล้วก็ค้างคืนวันจันทร์-ศุกร์ กลับบ้านที่บางนาในวันเสาร์เพราะบ้านผมอยู่ถึงจังหวัดนนทบุรี ข้างล่างเป็นออฟฟิต บนบ้านแบ่งเป็นห้องนอนได้ 4 ห้อง เป็นห้องผม1 ห้อง ห้องพนักงานคือพี่วัลย์กับพนักงานบัญชีอีกคน 1 ห้อง ห้องพ่อแม่ 1 ห้อง แล้วก็ของน้องสาวอีก 1ห้อง ซึ่งพ่อแม่กับน้องสาวจะอยู่ที่ต่างจังหวัดเพราะเป็นโรงงานใหญ่ที่นั่น ขึ้นมา กทม.เดือนละ 1 ครั้ง ผมชอบแอบมองพี่วัลย์มานานแล้ว มองด้วยความประทับใจในรูปร่างการพูดจา และอัธยาศัยที่ดี ไม่เคยคิดอย่างอื่นเลยเถิด ตอนนั้นผมเองก็มีแฟนเป็นรุ่นน้องปีหนึ่งอยู่ แล้วคนหนึ่ง เรารักกันมากแต่ไม่เคยออกนอกลู่นอกทางเหมือนวัยรุ่นสมัยนี้ อย่างมากก็แค่จับมือกันเดินเท่านั้น แล้วเหตุการณ์ที่ไม่น่าจะเกิดมันก็เกิดขึ้นระหว่างผมกับพี่วัลย์วันนั้นเป็นคืนวันศุกร์พี่วัลย์บอกผมว่า นัดกับแฟนไว้ว่าจะไปดูแหวนแต่งงานกัน ผมถามว่า พี่แต่งเมื่อไหร่ แกตอบว่าประมาณเดือนหน้า
ผมสงสัยว่าพี่วัลย์คงไม่ได้อยู่กับเราแล้วเลยถาม ว่า แต่งแล้วพี่ย้ายตามเขาไปต่างจังหวัดใช่ไหม พี่วัลย์พยักหน้าไม่พูดอะไร ตอนนั้นก็ ทุ่มกว่ากว่าผมนั่งดูทีวีกับพี่วัลย์ พอสักสองทุ่มแกก็ขอตัวขึ้นไปนอน ผมมองตามแกขึ้นบันไดไปยังไม่คิดอะไรแต่คิดถึงวันที่พี่วัลย์จะไปแล้วใจหาย ผมนอนคิดรู้สึกเสียดายและเหมือนขาดอะไรไปเหมือนกัน สามทุ่มผมก็เข้านอนเหมือน ห้องนอนเราอยู่ตรงข้ามกัน ผมยืนหน้าห้องนอนรู้สึกเหงาเพราะถ้าพี่วัลย์ไปผมก็ต้องอยู่คนเดียว พ่อแม่กับน้องนานนานจะมาสักที ผมเคาะประตูห้องพี่วัลย์เบาเบา สักพักแกเดินมาเปิดประตู หน้าตายังตื่นอยู่เลยเหมือนคนนอนไม่หลับ ผมถาม พี่นอนไม่หลับเหรอ แกพยักหน้าถามผมว่า มีอะไร ผมบอกว่า ขอคุยด้วยหน่อยซินอนไม่หลับเหมือนกัน แก เดินหันหลังแล้วไปนั่งบนเตียงเอาหมอนมากอดไว้กับอก ผมนั่งที่ข้างเตียงหันหน้าไปหาพี่วัลย์ ที่ตอนนี้ใส่ชุดนอนแบบลื่นลื่นมันมันมองแล้วลู่ไปทั้งตัว มองจากภายนอกเห็นชัดว่าพี่เค้าใส่ชุดชั้นในครบ ผมบอกว่าพี่ไม่ไปไม่ได้เหรอ แกหัวเราะตอบว่า ทำไมกลัวผีไม่กล้านอนคนเดียวเหรอ ผม ส่ายหน้า แกเอื้อมมือมาขยี้หัวผมเบาเบา ตอนนั้นความเหงามันสุดขีดผมผวาเข้ากอดพี่วัลย์น้ำตาซึม
ผมคิดถึงพี่ พี่วัลย์หัวเราะเบาเบา แล้วเอามือลูบหัวผมกอดผมไว้ ไม่พูดอะไร ผมกอดอยู่นานตอนนี้มีความรู้สึกหนึ่งเข้ามามันรู้สึกแบบขนลุกเย็นวูบบอกไม่ ถูกยิ่งเวลาพี่วัลย์ลูบหัวกลิ่นสาวอ่อนๆลอยเข้าจมูกผมจนเผลอสูดเข้าไปแรงแรง ผมรัดพี่วัลย์เข้าหาตัว พี่เค้าหยุดลูบหัวผมกอดตอบหัวพิงไหล่ผม ผมขยับตัวเข้าไปไกล้มากขึ้นหน้าอกเราแนบกันตอนนี้ความรู้สึกมันวูบวาบไปทั้ง ตัวผมรู้สึกถึงจู๋ผมมันแข็งตัวดันเป้ากางเกงนอนผมนั่งแบบปล่อยขาห้อยข้าง เตียงพี่วัลย์นั่งขัดสมาธิบนเตียงเรากอดกันในท่าเอียงตัว รู้สึกว่าพี่เค้า เงียบไปนาน ผมเลยผละตัวออกมามองหน้าพี่วัลย์ เธอเองก็ดูไม่เป็นตัวของตัวเองเหมือนกัน มองหน้าผมตอบนิ่งกัดริมฝีปากตัวเองเบาเบา แล้วโผกอดผมทั้งตัวจนผมล้มลงบนที่นอนตอนนี้ตัวพี่วัลย์ทับบนตัวผมเธอกอดผม แน่นผมรู้สึกสบายบอกไม่ถูกยิ่งแอ่นตัวเอาจู๋บดกับเนินน้อยพี่วัลย์มันยิ่ง เสียวซ่านวูบวาบพี่วัลย์หายใจแรงมือลูบแขนผมเบาเบาซุกหน้ากับอกผมจนรู้สึก ถึงลมหายใจร้อนผ่าวที่รดลงมา พี่วัลย์พึงพำเบาเบา เคยทำอย่างนี้กับใครไหม ผมส่ายหน้า ไม่ พึมพำเบาเบาตอบเธอไป พี่วัลย์ผงกหัวขึ้นพูดเบาเบา พี่จะสอนให้ แล้ว เธอก็พรมจูบทั่วหน้าอกไล่ขึ้นมาที่หน้าผมจนมาประกบกับริมฝีปาก
ผมยอมรับว่าเป็นจูบแรกที่ให้ความรู้สึกซ่านวาบไปทั้งตัว เธอความลิ้นไปทั่วปากผมผมจูบตอบลองความดูบ้างได้รสชาติที่บอกไม่ถูก พี่วัลย์ยกตัวถลกชุดนอนให้สูงขึ้นมาถึงเอว รสสัมผัสจึงเป็นเนินเนื้อในกางเกงในสีขาวบางบางของพี่วัลย์ที่บดเบียดกับจู๋ ผม
